Werkdagen 1, 2 en 3
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Lieke
05 Oktober 2007 | Nieuw Zeeland, Hamilton
Lieve allemaal,
Het lijkt al weer een hele tijd dat ik hier ben, maar dat valt best mee. Wrs is mijn biologische klok nog enigszins van de wap, en daarmee ook mijn tijdsgevoel.
Laat ik beginnen bij het NZ begin. Mijn reis was dankzij de slaappillen (thanks Maaik!) en het enorme keuze menu aan films best comfortabel zodat ik fit aankwam in Auckland. Daar werd ik ook na de douane herhaaldelijk door police officers gevraagd wat ik kwam doen en bij het zien van mijn NL paspoort moest er natuurlijk ook een schattig hondje aan mijn met drugs overladen tas ruiken. Ze vonden het geloof ik best grappig en nog ongeloofwaardiger toen ik zij dat ik geen idee had waar ik in Nederland drugs zou gaan kopen als ik dat zou willen.
Michelle, de onderzoeksassistent van Jarrod stond al op me te wachten in de aankomsthal. Dat was erg leuk: had ik een leeftijdgenoot (ze is 26) die me rond kon leiden totdat Jarrod terug was van zijn afspraak. Ik heb dus meteen het winkelcentrum van Hamilton gezien, wat ook eigenlijk het centrum bleek te zijn. Het is enigszins treurig en onvergelijkbaar met de oude centra van bijv. Amsterdam of Utrecht, maar ik wacht nog even met het stempel 'onooglijk saai' totdat er wat meer mensen buiten zitten en de zon wat constanter schijnt. Het is nu nog redelijk fris hier: gisternacht zelfs ijs op de auto's. Na een lunch met Michelle werd me duidelijk dat Jarrod er echt op rekende dat ik de komende weken bij hem thuis zou doorbrengen. Hij had Michelle ingeschakeld om zijn logeerkamer damesgeschikt te maken. Tel daar de hartelijke manier bij op waarmee ik werd ontvangen en de vraag naar een ander onderkomen werd vrijwel onmogelijk. Eigenlijk vind ik het ook wel zo gezellig en gemakkelijk. Ik woon nu vlak bij de uni, een beetje buiten het centrum. Jarrod is (iig deze week) veel weg, en om het weekend bij zijn vriendin zodat ik het huis voor me alleen heb, mocht ik er zelf zijn. Voor werk is het ook wel praktisch: overleg is altijd mogelijk.
Na het ontvangst bij werd ik meteen naar de lokale superstore geloodst om zoveel mogelijk eten te kopen wat ik normaal ook zou eten. Hij is geloof ik erg bang dat ik om kom van de honger, maar ik vond het wel grappig. s Avonds alvast een planning gemaakt en wat ideeen voor de papers die we hier gaan schrijven gemaakt. Jarrod komt steeds weer met nieuwe papers ("oja, ik ben ook nog editor van een work-family-conflict issue van CW&F (=journal), zullen we daar ook wat voor schrijven?"). Genoeg te doen dus.
Gisteren heb ik dan ook vooral gewerkt, totdat Michelle me een smsje stuurde dat ze de stad inging en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Na een bezoek aan een studentenhuis waar een farewell feestje was voor een vriendin zijn we met zijn 2en Hamilton nightlife gaan verkennen. De studenten zitten allemaal in hun exams en hadden geen tijd/zin om mee de stad in te gaan. In het begin dacht ik dat het niet echt leuk zou gaan worden, maar gelukkig kwamen we na enkele totaal sfeerloze bars bij een min of meer besloten reggae feestje aan van lawschool. De sfeer was vooral erg relaxed. Ik kwam een Australiër tegen uit Sydney, wat wel grappig was. Helaas is hij in NZ als ik in Sydney ben, maar hij wilde me ook wel in het weekend Bay of Island in NZ laten zien. Leek mij wel praktisch want dat is het verst weg van de touristische trekpleisters die ik van het Noordereiland zou willen zien.
Voor mijn slaaptekort was het avondje stappen natuurlijk uitermate goed, ahum. Maar gelukkig heeft Jarrod vandaag afspraken zodat ik niet mee ben gegaan naar de uni en zonder wekker ergens in de middag wakker kon worden. Het gaat dus vast een productieve dag worden, not, maar er komen nog dagen genoeg om te werken. Ga nu toch maar even een poging doen.
Bedankt voor de berichtjes en mailtjes, vind het erg leuk om te horen hoe het met iedereen gaat! Hoewel jullie nog een dag moeten, alvast een goed weekend! Geniet van de vrijdag middag borrel (inclusief bitterballen voor mij) en tot op de mail,
xxLieke
oja, voor ik het vergeet: ik heb een nieuw telefoonnummer:
landnummer= +0064
telefoonnummer= 02102543409 dus ik gok dat het in totaal wordt: +00642102543409
En ik heb ook een adres:
64 Nevada Road
Silverdale
Hamilton, 2001 New Zealand
Het lijkt al weer een hele tijd dat ik hier ben, maar dat valt best mee. Wrs is mijn biologische klok nog enigszins van de wap, en daarmee ook mijn tijdsgevoel.
Laat ik beginnen bij het NZ begin. Mijn reis was dankzij de slaappillen (thanks Maaik!) en het enorme keuze menu aan films best comfortabel zodat ik fit aankwam in Auckland. Daar werd ik ook na de douane herhaaldelijk door police officers gevraagd wat ik kwam doen en bij het zien van mijn NL paspoort moest er natuurlijk ook een schattig hondje aan mijn met drugs overladen tas ruiken. Ze vonden het geloof ik best grappig en nog ongeloofwaardiger toen ik zij dat ik geen idee had waar ik in Nederland drugs zou gaan kopen als ik dat zou willen.
Michelle, de onderzoeksassistent van Jarrod stond al op me te wachten in de aankomsthal. Dat was erg leuk: had ik een leeftijdgenoot (ze is 26) die me rond kon leiden totdat Jarrod terug was van zijn afspraak. Ik heb dus meteen het winkelcentrum van Hamilton gezien, wat ook eigenlijk het centrum bleek te zijn. Het is enigszins treurig en onvergelijkbaar met de oude centra van bijv. Amsterdam of Utrecht, maar ik wacht nog even met het stempel 'onooglijk saai' totdat er wat meer mensen buiten zitten en de zon wat constanter schijnt. Het is nu nog redelijk fris hier: gisternacht zelfs ijs op de auto's. Na een lunch met Michelle werd me duidelijk dat Jarrod er echt op rekende dat ik de komende weken bij hem thuis zou doorbrengen. Hij had Michelle ingeschakeld om zijn logeerkamer damesgeschikt te maken. Tel daar de hartelijke manier bij op waarmee ik werd ontvangen en de vraag naar een ander onderkomen werd vrijwel onmogelijk. Eigenlijk vind ik het ook wel zo gezellig en gemakkelijk. Ik woon nu vlak bij de uni, een beetje buiten het centrum. Jarrod is (iig deze week) veel weg, en om het weekend bij zijn vriendin zodat ik het huis voor me alleen heb, mocht ik er zelf zijn. Voor werk is het ook wel praktisch: overleg is altijd mogelijk.
Na het ontvangst bij werd ik meteen naar de lokale superstore geloodst om zoveel mogelijk eten te kopen wat ik normaal ook zou eten. Hij is geloof ik erg bang dat ik om kom van de honger, maar ik vond het wel grappig. s Avonds alvast een planning gemaakt en wat ideeen voor de papers die we hier gaan schrijven gemaakt. Jarrod komt steeds weer met nieuwe papers ("oja, ik ben ook nog editor van een work-family-conflict issue van CW&F (=journal), zullen we daar ook wat voor schrijven?"). Genoeg te doen dus.
Gisteren heb ik dan ook vooral gewerkt, totdat Michelle me een smsje stuurde dat ze de stad inging en vroeg of ik zin had om mee te gaan. Na een bezoek aan een studentenhuis waar een farewell feestje was voor een vriendin zijn we met zijn 2en Hamilton nightlife gaan verkennen. De studenten zitten allemaal in hun exams en hadden geen tijd/zin om mee de stad in te gaan. In het begin dacht ik dat het niet echt leuk zou gaan worden, maar gelukkig kwamen we na enkele totaal sfeerloze bars bij een min of meer besloten reggae feestje aan van lawschool. De sfeer was vooral erg relaxed. Ik kwam een Australiër tegen uit Sydney, wat wel grappig was. Helaas is hij in NZ als ik in Sydney ben, maar hij wilde me ook wel in het weekend Bay of Island in NZ laten zien. Leek mij wel praktisch want dat is het verst weg van de touristische trekpleisters die ik van het Noordereiland zou willen zien.
Voor mijn slaaptekort was het avondje stappen natuurlijk uitermate goed, ahum. Maar gelukkig heeft Jarrod vandaag afspraken zodat ik niet mee ben gegaan naar de uni en zonder wekker ergens in de middag wakker kon worden. Het gaat dus vast een productieve dag worden, not, maar er komen nog dagen genoeg om te werken. Ga nu toch maar even een poging doen.
Bedankt voor de berichtjes en mailtjes, vind het erg leuk om te horen hoe het met iedereen gaat! Hoewel jullie nog een dag moeten, alvast een goed weekend! Geniet van de vrijdag middag borrel (inclusief bitterballen voor mij) en tot op de mail,
xxLieke
oja, voor ik het vergeet: ik heb een nieuw telefoonnummer:
landnummer= +0064
telefoonnummer= 02102543409 dus ik gok dat het in totaal wordt: +00642102543409
En ik heb ook een adres:
64 Nevada Road
Silverdale
Hamilton, 2001 New Zealand
-
05 Oktober 2007 - 07:13
Judith:
Liefie!
Wat een heerlijke verhalen. Je schrijft zo beeldend. Alsof ik erbij ben geweest! Leuk om te lezen.
Grappig dat iedereen aan je Nederlandse eetpatroon denkt. Wat zou je ook moeten zonder pindakaas, bitterballen, hagelslag, erwtensoep en rookworst.
Dikke kus Juut -
05 Oktober 2007 - 08:13
Emma:
Hee Lieke!
Leuk om je verhalen te lezen! Het klinkt als een goed begin, leuk dat je meteen opgevangen en mee de stad in genomen wordt lijkt me! Geniet ervan en succes met werken. Groetjes uit Geneve,
Emma -
05 Oktober 2007 - 08:25
Anke:
Hee liekske, good to hear from you! Ik vind het zo raar dat jij op staat als ik na bed ga en andersom, ma goed dat terzijde. Komt helemaal goed daar met jou volgens mij, akklimatizeerze, xxx -
05 Oktober 2007 - 09:23
Em:
Hee Liekie,
Leuk om over (de start van) je avonturen te lezen! Heel veel succes en vooral: GENIET!
Dikke kus (vanuit Yogya, midden-Java) Em -
07 Oktober 2007 - 19:02
Marleen:
Hé Lieke, aan het werk in Nieuw-Zeeland... goed geregeld hé! Geniet ervan daar en niet te hard werken hè, daarvoor is dat land veel te mooi :-D!
Groet, Marleen -
08 Oktober 2007 - 10:27
Anna:
hey lieks!!kiaora!
super mooi die verhalen. geniet ervan! en niet te veel werken he?!;)wanneer kun je van mij de groetjes doen aan onze vriend justin?;)geniet ervan!!!!!!
liefs
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
